At least you are sure of yourself. That's a good start.

The problem is, I wasn't sure of myself.

"ไม่มีมูล หมามันไม่ขึ้"

I was convinced that I must have said something similar to someone...

The next day, I went apologized for whatever I did or didn't. She doesn't seemed to be pleased... and still eavesdrop on me when I was talking to other people. and misinterpret the content.

me คุยกับเพื่อน : "ถ้าจะใช้ template จากเนท ก็อย่าไปลบโลโก้ออก เขาให้เราใช้ฟรีแล้วอย่าไปทำอะไรที่มันเสียมารยาทสากล"

her มาจากไหน : "อะไร!? ใครเสียมารยาท?!"

คือ..... ไม่ได้หมายถึงเธอเลย == ยังไม่ได้ว่าใครซักหน่อย


แล้วก็มีเพื่อนคนนึงมากระซิบถาม บอกว่าเขาได้ข่าวลือว่าเราทะเลาะกับคนๆนี้เหรอ

อยากแทรกแผ่นดินหนีไปไกลๆ โดนอยู่ผ่ายเดียวเลยเนี่ยเรียกว่าทะเลาะด้วยไหม?

คงไม่เรียกว่าทะเลาะแหละ

เรื่องแบบนี้จากประสบการณ์ส่วนตัวคิดว่าคุยกันน่าจะพอได้น่ะ เพราะถ้าเขาไม่ยอมแล้วงอน มันก็แค่ปัญหาของเขาน่ะนะ
คุยกันให้มันรู้เรื่อง ถ้าเขา reject เราหลังจากนั้นก็ถือว่าคุยกันแล้วแหละ orz

เราคงไม่เข้าหาก่อนแล้วล่ะ ถ้าไม่ fight บังคับคงจะไม่เข้าไปคุยด้วย
แต่ถ้าต้องคุย ก็คงจะแกล้งทำเป็นทุกอย่างปกติดี

อือ ยังไงก็พยายามเข้าละกันนะๆ สู้ๆ <3

ใจเย็นๆ
แมวคิดว่า สิ่งแรกที่ต้องทำก่อนคือ "ถาม" คนที่พอจะรู้รายละเอียด
เพราะการผิดใจกัน มีทั้งแบบที่เราตั้งใจ และไม่ตั้งใจ ซึ่งถ้าเป็นแบบแรกก็คงจำได้ แต่ถ้าเป็นแบบหลัง จะจำไม่ได้หรอก อาจจะพูดหรือทำอะไรบางอย่างไป ซึ่งเราอาจจะไม่ได้คิดอะไรมากและก็ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ แต่อีกฝ่ายอาจจะคิดมากก็ได้นะ

แต่ยังไงก็ตาม หลังจากนี้แมวคิดว่าเสือน้อยอาจจะต้องเหนื่อยหน่อย และต้องศึกษาเรื่องศิลปะในการสื่อสารด้วย เพราะหากคนมีอคติต่อกันแล้ว พูดหรือทำอะไรพลาดไปนิดเดียว เรื่องบานปลายได้เลยนะ

ไม่อยากไปตะเวนถามใคร เพราะเขาไม่บอกว่าได้ข่าวมาจากไหน เดี๋ยวคนที่เป็นกลางอยู่จะพาไปเข้าข้างคนนั้นหมด

จุดอ่อนของเราเลยล่ะ ศิลปะการสื่อสารเนี่ย เราพูดอะไรคนก็ชอบเข้าใจผิดว่าเรากำลังโกรธ ทั้งๆที่เราแต่มีน้ำเสียงหนักแน่นนิดหน่อยเพราะว่าเราคิดช้า คิดนาน......( เออเราผิดก็ได้ แต่เราก็ไม่รู้จะแก้ยังไงนี่สิ ) จะให้เราเปลี่ยนความเป็นตัวตนไปเลย...มันก็คงได้ แต่เราคงอึดอัดมาก... เราคงต้องกลายเป็นคนขี้มารยา ถ้าจะเอาตัวรอดในสังคมสินะ

อย่าใช้คำว่า "เปลี่ยนตัวตน" แต่ให้คิดว่า เป็นการ "พัฒนาตนเอง" สิ เพราะยังไง "ตัวตน" จริงของเสือน้อยก็คือเสือน้อย
การเรียนรู้ทักษะและมารยาทในการสื่อสารและพัฒนาตนเองนะ ไม่จำเป็นถึงขนาดจะต้อง เปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างสิ้นเชิงจนกลายเป็นเสแสร้งมารยานะ

ตอนนี้เสือน้อยอาจจะคิดว่าเป็นตัวของตัวเองนะดี ซึ่งมันก็ดีจริงๆนั่นละ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า "กูก็เป็นของกูอย่างนี้ ใครไม่พอใจไม่ชอบก็เชิญไสหัวไปซะ" แบบนี้มันก็ไม่ไหวนะ
การอยู่ในสังคมนะ มันก็ต้องมีทั้งการปรับตัว และพัฒนาตนเองเพื่อให้สามารถอยู่ในสังคมนั้นๆได้ แน่นอนว่าเรื่องพวกนี้ไม่จำเป็นถึงขนาดต้องทิ้งตัวตนของตนเอง มันต้องมีความ "พอดี" ในการเป็นตัวของตัวเอง และการปรับตัวเข้าหาคนรอบข้าง จะยึดด้านใดด้านหนึ่งไปเลยมันก็ไม่ไหวทั้งนั้นนะ

แมวขอยกตัวอย่างหนึ่งให้ฟังนะ ลองนึกถึง "สุนัข" ดูสิ ตอนพวกมันยังเป็นสุนัขป่านะ พวกมันดิบเถื่อน เต็มไปด้วยสัญชาติญาณสัตว์ป่า ใช่ไหมละ? แต่เมื่อพวกมันมาอยู่ในสังคมของมนุษย์ มันก็มีการปรับตัวและพัฒนาตนเอง ลดความดิบเถื่อนตามสัญชาติญาณลง เสริมความเชื่องและความเป็นมิตรมากขึ้น แน่นอนว่าการพัฒนาของมันทั้งหมด มนุษย์เป็นคนบงการ แต่ถ้าหากมันไม่มีความคิดจะปรับตัวหรือพัฒนาตนเอง มันก็คงจะยังดิบเถื่อนเหมือนเดิม แม้ว่าจะเป็นการค่อยๆปรับตัวทีละนิด ทีละนิด แม้จะต้องใช้เวลาหลายสิบปี หลายช่วงหลายรุ่น แต่ในที่สุดก็กลายจากนักล่าที่ทำให้มนุษย์หวาดกลัว กลับกลายเป็นเพื่อนคู่ใจของมนุษย์ได้ แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น มันก็ยังคงตัวตนของการเป็น "สุนัข" อยู่ ยังมีพฤติกรรมหลายๆอย่างที่ยังคงตัวตนของมันอยู่เหมือนบรรพบุรุษของมัน

มนุษย์เองก็เหมือนกัน ก็ต้องมีการปรับตัวและพัฒนาตัวเองอยู่ตลอดเวลา อาจจะไม่ต้องถึงขั้นก้าวกระโดดแบบว่า ตื่นขึ้นมาแล้วบอกกับตัวเองว่าจะเป็นคนใหม่ แล้วเสแสร้งไปทั้งอย่างนั้น แต่ค่อยๆก้าวไปทีละก้าว ค่อยๆพัฒนาตนเองไป

แมวเองแต่ก่อนก็เรียกได้ว่า พิการทางการสื่อสาร ตอนทำงานแรกๆนะ โดนหัวหน้าด่าประจำ แต่พอโดนส่งไปเทรนโดนส่งไปอบรม ก็เห็นว่ามันมีประโยชน์ และลองเรียนรู้พัฒนา คิดและหาคำก่อนพูดก่อนทำ พยายามมีสติตลอดเวลาเพื่อจะได้ไม่หลุดคำพูดแย่ๆออกไป (ยกเว้นเวลาที่จงใจนะ =3=) แรกๆก็ลำบากและรู้สึกว่ามันไม่ใช่ แต่พอคิดว่ามันเป็นการพัฒนาตนเองก็เลยลองสู้ดูต่อไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นนิสัยไปเอง และผลที่ได้มันก็ดี ทั้งเราและคนรอบข้างนะ

ตอนนี้แมวเองก็ไม่กล้าพูดได้เต็มปากหรอกว่าตัวเองมีทักษะในการสื่อสารดีเยี่ยม แต่ก็คิดว่าตัวเองนั่นสื่อสารได้ดีกว่าเมื่อก่อนนะ

ปล.นี้เป็นความคิดเห็นของแมวที่เอาตัวเองเป็นที่ตั้งนะ ยังไงก็ขอให้เสือน้อยสู้ๆ แก้ปัญหาได้ด้วยดีนะ

ปล2. รู้สึกว่าแมวจะพาออกนอกทะเลไปไกลเลยแฮะ

ขอบคุณมาก ยังไงตอนนี้เราขอปลีกวิเวกไปซักพักจะดีกว่า...

จ้า
ทำใจให้สบายนะ

OMG ดราม่าาาา....
มีอะไรมาเล่าให้ฟังกันได้เน่อ.
จริงๆเรื่องเปลี่ยนความคิดคนเรานี่ยากมากเลยนะ จากที่อ่านมาข้างบนคือ เหมือนกับคนที่มาหาเรื่องเสือน้อย
อารมณ์ประมาณ เธอต้องพูดแบบนี้แน่ๆ คือ ฟันธงไปแล้วว่าเราทำอย่างนั้นจริงๆ แต่ก็ดันป้องกันตัวเองด้วยคำว่า
ฉันอยากฟังเรื่องจากส่องฝั่งนะ... ทั้งๆที่ตัวเองอ่ะ เชื่อข้อมูลที่มาแต่แรกสุดไปแล้ว =__ =''
ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคับ >_<''!

อยู่มาวันหนึ่งหลังเลิกเรียน เราก็โดนเรียกไปห้องประชุม บอกว่าขอคุยด้วย
เราก็ตามขึ้นไป นึกว่าคุยงาน

แล้วก็เจอแบบนี้.......

มีเรื่องไม่พอใจอะไรบอกมา

ฉันก็งงสิ.......

หลังจากงงไปได้ซักพัก เขาก็เริ่มบอกว่า เขารู้เรื่องหมดแล้ว อย่ามาทำเป็นไม่รู้

ฉันก็บอกไปตรงๆว่าไม่รู้ เรื่องไหน อะไร เราก็เริ่มสารภาพเรื่องต่างๆที่จริงๆแล้วควรจะเก็บไว้กับตัว หลายเรื่องมาก มันน่าอายด้วย แต่มันก็ไม่ถูกใจเขาซักที ไม่ใช่เรื่องที่อยากได้ยิน ไม่ตรงประเด็น


เขาบอกว่า ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะไม่รู้ เธอพูดเองเธอต้องรู้แน่ๆ ตกลงเธอพูดว่ายังไงกันแน่ ถ้าเธอสารภาพมาตอนนี้ทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ถ้าไม่พูด เราคงจะมองหน้ากันไม่ติด


แล้ว...................ถ้าเราไม่ได้พูดจริงๆล่ะ? เราจำไม่ได้ นึกให้ตายก็ไม่ออก เราเคยไปด่าเธอให้ใครฟังตอนไหน?????

เขายกพวกมาทั้งแก๊งเลยนะ สิบคน ยืนล้อมเราอะ...

แล้วเขาก็บอกว่า เขารู้เรื่องหมดแล้ว ทุกคนรู้เรื่องหมดแล้ว ข่าวลือมันแพร่ไปทั่วชั้นปีแล้ว อยากฟังเรื่องจากปากเธอว่ามันเป็นยังไงกันแน่






หลังจากงงเป็นไก่ตาแตกอยู่สองชั่วโมงเต็มๆ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน และนั่นเป็นครั้งแรกในชีวิตเราที่เราหิว ไปตักข้าว และนั่งมองจานข้าวของตัวเองเฉยๆอยู่ครึ่งชั่วโมง............. ( ปกติต้องหมดในไม่กี่นาที )


วันรุ่งขึ้น เราก็ไปหาคนนั้นใหม่ แล้วบอกตามตรงอีกว่า นึกไม่ออก ถ้าเราทำอะไรไป เราขอโทษ
เขาดูจะยังไม่พอใจคำตอบเท่าไหร่

ตอนนี้เราพูดอะไรก็โดนดักฟัง เราคุยกับเพื่อนที่โดนแยกกลุ่มไปอยู่ แล้วเขาอยู่แถวนั้น เราไม่ทันเห็น ( ที่จริงไม่ได้สังเกต ตอนนั้นยังไม่ได้พารานอย )

me คุยกับเพื่อน : "ถ้าจะใช้ template จากเนท ก็อย่าไปลบโลโก้ออก เขาให้เราใช้ฟรีแล้วอย่าไปทำอะไรที่มันเสียมารยาทสากล"

her มาจากไหน : "อะไร!? ใครเสียมารยาท?!"

คือ..... ไม่ได้หมายถึงเธอเลย == ยังไม่ได้ว่าใครซักหน่อย ร้อนตัวซะจริง

จากนั้นก็มีคนที่เราคิดว่าเป็นเพื่อน เข้ามาสะกิดแล้วถามว่า ได้ข่าวเธอทะเลาะกับ __ เหรอ?



วันนี้เราไม่กล้าสู้หน้าใครทั้งนั้น อยากแทรกแผ่นดินหนีไปไกลๆ ไปที่ที่ไม่มีคนในชั้นปีเราอยู่ ไปที่ที่เราจะไม่ถูกจับตามอง ไม่ถูกดักฟัง ไม่ถูกเอาสิ่งที่เราพูดไปตีความผิดๆ
เราพารานอยไปแล้ว อยู่ไหนก็มองซ้ายขวาตลอด ถ้าไม่ใช่ fight บังคับ เราก็จะหลบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนที่ดีคอยปลอบใจ วันนี้เราค่อยดีขึ้นมาหน่อย ถึงจะยังรู้สึกแย่ๆอยู่นิดหน่อยก็ตาม

women are like that, happens all the time.

Please do remember that I am a woman.

This is the first time on my life that I have ever been framed. even if it happens all the time, I wasn't prepared to be a victim of anything like this.

It's not that women are like this or men are like that. We all will get some kind of poop pulled on us by either sex.
She was playing a game with you,don't let it get to you.Dominance is a crapy thing to have to deal with when people use it like that she should have been straight forward with you. May I suggest that in future you turn the tables, ask them to tell you directly what was said verbatim. If they won't say then tell them they are playing games and you'll have none of it.

*hugs* don't let it get you paranoid, you are one great tiger and I'm not " lion" about that.

Thank you. XD You make me smile again. haven't done that for a while now.

I didn't know that..

I'm all a blush now...

lol, I'm surprised there's still someone who still think I'm male.

I don't get out of my cage much...

And i'm always the last to know anything...

XD It's okay. still love you all the same. :)