Journal in Dutch
11 years ago
Dus ja, ik zei op twitter dat ik niet doe aan die 2 minuten stilte op 4 mei en vele mensen vinden me nu waarschijnlijk een koelbloedige klootzak. Maar lees erven door en als je me daarna nog altijd een klootzak vind, ok.
Dit is mijn visie en ik ga dingen zeggen die niet voor iedereen gelden. ik spreek je dus niet persoonlijk aan.
Waarom doe ik er niet aan?
Ik vind het idee van "3, 2, 1 en nu ALLEMAAL denken aan slachtoffers van de tweede wereldoorlog" onzin.
Je kan niet spontaan in die 2 minuten gevoelens opwekken uit het niets, ik tenminste niet. Zo zit je in een videogame te vechten tegen dark elves en ineens moeten mijn hersenen de omslag maken naar "oh wat erg" Mijn hersenen blijven dan gewoon doorgaan met die game en ik vermoed dat de meeste mensen ook niet die spontane omslag kunnen/willen maken en in die twee minuten zitten te denken wat ze bevrijdingsdag gaan doen of wat Ludo straks weer uit gaat vreten in GTST.
Natuurlijk zijn er mensen die het hebben meegemaakt en dierbaren hebben verloren en die kunnen wel hun herinneringen ophalen. Zij verdienen hun dag om te herdenken en daar heb ik alle respect voor.
Geef ik er dan niets om? Fout!
Ik hou ervan om mijn stad te zien zoals het vroeger was. Ik heb foto's gekocht van Mddelburg van net na het bombardement in het Zeeuws Archief bijv. je ziet dan verslagen mensen bij resten van hun huizen.
Als ik een verhaal tegenkom over hoe het hier in de tweede oorlog aan toe ging (bijv de deportatie "parade" naar het treinstation toe) dan ben ik blij dat ik het niet meegemaakt heb. Hoe eng het voor mensen moest zijn geweest etc. Ik voel dan ook echt iets. Meer dan ik spontaan op kan roepen in die 2 minuten stilte.
Op mijn manier denk ik het hele jaar door na over wat er hier gebeurt is en dat heeft meer betekenis voor dan die verplichte stilte.
Dit is mijn visie en ik ga dingen zeggen die niet voor iedereen gelden. ik spreek je dus niet persoonlijk aan.
Waarom doe ik er niet aan?
Ik vind het idee van "3, 2, 1 en nu ALLEMAAL denken aan slachtoffers van de tweede wereldoorlog" onzin.
Je kan niet spontaan in die 2 minuten gevoelens opwekken uit het niets, ik tenminste niet. Zo zit je in een videogame te vechten tegen dark elves en ineens moeten mijn hersenen de omslag maken naar "oh wat erg" Mijn hersenen blijven dan gewoon doorgaan met die game en ik vermoed dat de meeste mensen ook niet die spontane omslag kunnen/willen maken en in die twee minuten zitten te denken wat ze bevrijdingsdag gaan doen of wat Ludo straks weer uit gaat vreten in GTST.
Natuurlijk zijn er mensen die het hebben meegemaakt en dierbaren hebben verloren en die kunnen wel hun herinneringen ophalen. Zij verdienen hun dag om te herdenken en daar heb ik alle respect voor.
Geef ik er dan niets om? Fout!
Ik hou ervan om mijn stad te zien zoals het vroeger was. Ik heb foto's gekocht van Mddelburg van net na het bombardement in het Zeeuws Archief bijv. je ziet dan verslagen mensen bij resten van hun huizen.
Als ik een verhaal tegenkom over hoe het hier in de tweede oorlog aan toe ging (bijv de deportatie "parade" naar het treinstation toe) dan ben ik blij dat ik het niet meegemaakt heb. Hoe eng het voor mensen moest zijn geweest etc. Ik voel dan ook echt iets. Meer dan ik spontaan op kan roepen in die 2 minuten stilte.
Op mijn manier denk ik het hele jaar door na over wat er hier gebeurt is en dat heeft meer betekenis voor dan die verplichte stilte.
"dodenherdenking doe ik niet aan. Verplicht onbekende mensen " herdenken" staat me tegen"
Beste is om na te denken wat je voortaan op twitter zet, aangezien je vrienden niet goed kunnen inschatten wat je bedoelt
laat staan mensen die jou helemaal niet kennen.
Of er gevraagd word om je gevoelens op te wekken laat ik in het midden maar het heet "herdenken."
Als je het kunt prima, maar herdenken is ook goed. Ik zelf moet toegeven ook soms weg te dromen op belangrijke momenten
maar ik blijf mijn best doen, meer dan dat kun je niet doen.
Het is geweldig dat je buiten herdenking er ook mee bezig houd, maar om dan meteen die twee minuten dan maar te laten is ook weer niet helemaal de bedoeling is mijn mening. Je kunt bijvoorbeeld ook samen herdenken, maar ik denk dat het ooit de bedoeling was om het echt goed en officieel te doen ipv met vlagen. Zo kan ik ook aan alles denken als het mij uit komt en zeggen dat ik eraan gedacht heb dus laat de rest maar zitten.
Ik denk juist dat mensen zoals jij die zich er al mee bezig houden juist met de herdenking moeten meedoen, als een soort voorbeeld functie...
Maar het stoort me zo erg, verplichte sociale dingen en vaak omdat de mensen het maar doen om het te doen en er geen bal verder om geven. Ik vind niet dat je herdenken even een tijdstip op een kalender moet geven. Het is niet dat ik het herinner door het jaar en het daarom die 2 minuten niet expres stil blijf, het is gewoon omdat hij schijnheilig op me overkomt. Zoals ik zei: de meeste zitten alweer in die tijd te denken hoeveel ze gaan zuipen op bevrijdingsfestival of wat ze gaan dragen etc etc.
Mijn klas op de basisschool moesten ook eens een krans leggen bij een beeld. Beeld zegt ons niets, betekenis achter dat beeld kende we niet maar we moesten het doen.
Ik denk dat het bedoeld was om ja familie en vrienden te herdenken die er niet meer zijn maar na zoveel jaar zijn er nog maar weinig mensen die dat echt kunnen. En waarom perse alleen deze wereldoorlog? Waarom niet de mensne herdenken die vochten tegen de Spanjaarden of de Fransen? Er was een voorstel om bij de herdenking ook mensen te herinneren uit andere oorlogen maar daar was zo'n vereniging op tegen.
En ik ben een slecht voorbeeld voor anderen omdat ik vind dat mensen vrij zijn om te doen hoe en wanneer ze willen.
Twitter treft blaam dat uitleg niet goed mogelijk was, maar ook op Twitter kan je rekening houden met de context van een gesprek. We hadden het over het plannen van een treffen, en het enige wat jij als antwoord gaf was jouw mening over Dodenherdenking, geen rekening houdend met hoe wij daar wellicht over denken.
Het is prima als jij een bepaald perspectief hebt, maar realiseer je wel dat anderen dat ook hebben. De vraag had dus beter kunnen zijn: "ik doe niets voor dodenherdenking, weet niet of jullie iets willen doen?" 94 characters incl. twitter-usernames. :)
En ik geloof dat jouw vraag al was of we iets deden met dodeherdenking en ik gaf er mijn antwoord op.
En ik weet dat anderen een andere mening over hebben maar ik ga niet op mijn eigen twitter politiek correct lopen doen omdat ik misschien iemand tegen het hoofd stoot.
Ik heb grotendeels respect voor de meningen etc van anderen maar heb ook een sterke eigen mening.
Maar het gaat wel om de vrijheid die je nu hebt. Jij wil het anders doen. Ook goed.
Je mag je wel storen aan het feit dat het zo verplicht is, maar zonder dat doet niemand het meer. En zoiets als dit hoort eigenlijk een verplicht iets te zijn.
Ik denk er niet veel bij na, alleen ik sta er wel bij stil. Het voelt voor mij ook raar om daarna weer zo door te gaan. Al kijk ik die herdenking ook op tv. Ik maak de tijd er wel voor vrij. Het is miss ook anders als je mensen om je heen hebt thuis
Daarbij vind ik het ook zeer achterlijk dat je de Duitse gevallenen niet mag herdenken ondat ze 'fout' waren. Wat goed en fout is is natuurlijk zeer arbitrair en afhankelijk van wie de geschiedenis schrijft. Het verandert niet dat ook zij slachtoffer van de oorlog waren. Daarom herdenk ik ook gewoon mijn familieleden/voorvaderen die aan het oostfront streden. Omdat iedereen vrij is te doen wat hij wil.