http://www.youtube.com/watch?v=vw1xi4WKqDM

czułość, którą gromadzę w sobie dla Ciebie
niby skąpiec monety
niby wieczność minuty
czułość, którą niosę co wieczór w porosłych nerwami ramionach,
którą wypełniony zatrzymuję się przed progiem i szukam słowa
i niby rzeźbiarz przed bryłą gliny
długo stoję przed drzwiami
to ja
to ja mówię przyszedłem mówię chodź mówię
i każdy gest wydaje mi się niepełny
każde słowo puste

lecz zaraz otworzę drzwi i przekroczę próg
ostrożnie, bo niosę całe naręcze tej czułości
przekroczę próg, by stanąć nieruchomo pośrodku izby,
bo nie ma w niej stóp u których ją złożę
ani kolan,
przed którymi mógłbym uklęknąć, by posłuchać szelestu
skóry Twej dłoni przesuniętej po mojej twarzy

i każdy gest wydaje się niepełny
każde słowo puste