เจอมรสุมชีวิตจนได้เพลง ทะเลใจ มาให้เข้ากับอารมณ์
จากที่แค่ทะเลาะกันเล็กๆน้อยๆของพี่น้องที่เป็นเรื่องปกติ
กลายเป็นลุกลามใหญ่โตจนถึงขั้นลงไม้ลงมือ
แล้วคนที่ผิดก็จากไปโดยไม่ได้สำนึกผิด ถึงจะดูน่าสงสารแต่ก็สงสารไม่ลงอีก
กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ

หลังจากนี้คงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว มันน่าเศร้าที่คนในครอบครัวกำลังเดินทางผิดแต่ช่วยกันหยุดยั้งไม่ได้จนเลยเถิด
ตอนนี้สิ่งเดียวที่ทำได้แค่ ขอให้ไปดี ถ้าหมดหนทางก็กลับมาอย่างปลอดภัยเท่านั้น
นี่คือสายใยของครอบครัวที่มีเหลือแล้ว


ขอจบการบ่นระบายปัญหาชีวิตแค่นี้แหล่ะ ขอบคุณที่ทนอ่านนะ