Ze mną może być trochę trudno pogadać, bo też mam problem z utrzymywaniem konwersacji, ale w każdym razie...

Wiem jaki to stan, bo sam podobnie się czułem całą wiosnę. Wróciłem z roboty za granicą tuż przed wirusem. Na początku marca miałem nadzieję pocisnąć arty, być może wejść na taki poziom żeby zacząć robić płatne prace. Ale bardzo źle (nerwowo) zniosłem całą tą kwarantannę. Potem cały czas też działo się coś złego i efekt końcowy jest taki, że zmarnowały mi się 4 miesiące. Teraz dałem radę trochę przyśpieszyć, ale cały czas obawiam się że znowu coś się stanie i mnie zatrzyma.

A ogólnie, sytuacja wygląda podobnie. Małe miasto, nic się nie dzieje, żadnych znajomych poza domem z którymi można by pogadać.

małe miasta to umieralnie i u nas jedyną rozrywką dla ludzi jest picie i ćpanie i sam paliłem ziółko przez dłuugi czas bo zwyczajnie nudy

No i widzisz jaki mam problem z utrzymywaniem konwersacji, 2 tygodnie minęły...

To prawda że w małych miastach nic ciekawego się nie dzieje. Na szczęście ja tak mam, że zawsze sobie sam znajdę jakieś zajęcie. Tylko towarzystwa brakuje, prawie wszyscy z którymi się dogaduję są tysiące kilometrów ode mnie.

Interesująca różnica: u mnie nie ma problemu z ćpaniem. Ludzie piją jak wariaci ale prawie nic poza tym. Do tego stopnia, że nawet nie bardzo wiem co powoduje trawka! Oprócz ogólnych stwierdzeń o relaksacji itp. Wyobraź sobie, nigdy w życiu nic takiego mi w ręce nie wpadło.